Wystawa „W poszukiwaniu dialogu” w Dial Gallery ukazuje niezmienną dwoistość moich twórczych zainteresowań. Mój pędzel plącze się pomiędzy kształtami ludzkich ciał uwikłanych w emocje, a geometrią stanowiącą odskocznię od natrętnych myśli.
Wystawa prezentuje dwa najnowsze cykle, które łączy potrzeba poszukiwania dialogu wewnętrznego jak i zewnętrznego, tego z widzem.
Cykl prac „UWIKŁANIA-ŚLADY” opowiada o wszelkich formach splątań, jakie wynikają z międzyludzkich relacji. O tych pozytywnych małych i dużych wspomnieniach, ukrytych w złotych kształtach, których echo odbija się tzw. ciepłem w sercu. O tych trudnych, które zostawiają niebieski czy fioletowy chłód, tam gdzieś w środku nas niczym cień, który zawsze z nami jest. Multiplikacje potęgują wrażenie rozedrgania i skomplikowanych wieloznaczności między relacjami. Biel uspokaja, dając przestrzeń na oddech i wiarę, że otwierając się na innych, kiedy odsłaniamy się, jednak możemy pozostać sobą.
Cykl prac „CHARAKTERY” opowiada bez słów, bez znaczeń, o różnicach i podobieństwach i o tym, że w jednym mogą mieścić się skrajności i mogą być w dialogu. Używając form czysto plastycznych, pozostawiam widzowi miejsce na jego interpretację i jego własną wrażliwość i siłę. Faktury i kolory tworzą świat, który może przyjąć każdego i jego emocje. Wystarczy się tylko zatrzymać i patrzeć. Te prace nie oceniają - są.
dr hab. Paula Jaszczyk, prof. uczelni
Wystawa prezentuje dwa najnowsze cykle, które łączy potrzeba poszukiwania dialogu wewnętrznego jak i zewnętrznego, tego z widzem.
Cykl prac „UWIKŁANIA-ŚLADY” opowiada o wszelkich formach splątań, jakie wynikają z międzyludzkich relacji. O tych pozytywnych małych i dużych wspomnieniach, ukrytych w złotych kształtach, których echo odbija się tzw. ciepłem w sercu. O tych trudnych, które zostawiają niebieski czy fioletowy chłód, tam gdzieś w środku nas niczym cień, który zawsze z nami jest. Multiplikacje potęgują wrażenie rozedrgania i skomplikowanych wieloznaczności między relacjami. Biel uspokaja, dając przestrzeń na oddech i wiarę, że otwierając się na innych, kiedy odsłaniamy się, jednak możemy pozostać sobą.
Cykl prac „CHARAKTERY” opowiada bez słów, bez znaczeń, o różnicach i podobieństwach i o tym, że w jednym mogą mieścić się skrajności i mogą być w dialogu. Używając form czysto plastycznych, pozostawiam widzowi miejsce na jego interpretację i jego własną wrażliwość i siłę. Faktury i kolory tworzą świat, który może przyjąć każdego i jego emocje. Wystarczy się tylko zatrzymać i patrzeć. Te prace nie oceniają - są.
dr hab. Paula Jaszczyk, prof. uczelni